خدا جون عاشقتم

براش مهم نیست ساحل دستشو میگیره یا نه

مهم اثبات وفاداری دریاست . . .

 خیلی سخته اون کسی که گفت واسه چشمات می میره 
         
  بره و دیگه سراغی از تو ونگات نگیره 

خیلی  سخته  توی  پاییز   با   غریبی   آشنا   شی
        
    اما  وقتی   بهار  شد  ازش  جدا شی
 

خیلی  سخته  که  دلی   رو   با   نگات   دزدیده   باشی 
      
   وسط راه اما از عشق یه کمی ترسیده باشی

خیلی   سخته   بری   یه   شب  واسه   چیدن   ستاره 
             ولی تا رسیدی اونجا ببینی روز شد دوباره

گاه دلتنگ میشوم دلتنگتر از همه دلتنگی ها

گوشه ای مینشینم حسرت ها را میشمارم

باختن ها و شکستنها را مرور میکنم

 نمیدانم من کدام امید ها را نا امید کرده ام

و کدام خواهش ها را نشنیدم

که این چنین دلتنگ مانده ام دلتنگتر از هر دلتنگی...

  برادر طاهر میزنه زیر همه چیز و بخاطر منافعش ستایش رو لو نمیده.

وضیعت حشمت  فردوس رو تخت بیمارستان نا مشخص میمونه .

ستایش ، خان بهادر رو  پدر بزرگ صدا می کنه و  بهادر خان  ، یه سند مغازه منگوله دار به ستایش میده ، میگه هر کاری میخوای باهاش بکن و یه خونه براش میگیره .

 و آخر ستایش به طاهر قول میده که به خوبی بچه ها رو بزرگ کنه.

و

و تمام

.

.

.

و  متن انتهایی سریال حکایت از سری دوم ستایش بود . یعنی منتظر سری دومش باشید که ستایش پیر شده و نشسته رو مبل و داره قهوه میخوره و نوه اش میاد میگه مامان بزرگ سرگذشت رو برام تعریف کن